Hold my hand and never let me go

(FICTION)

Umaga nanaman pala. Grabe naman tong cellphone ko. Ang bilis mag alarm. Kakasnooze ko lang nito ah?  Nakakatamad bumangon. Haaaay.. Halos hindi nanaman ako nakatulog.  Pang ilang araw na to . Maga nanaman ang mata ko.  Hindi  na ko natuto. Kamakailan lang sinabi ko na hindi  na ko iiyak.  Pero eto nanaman ako. Pang teledrama kung lumuha. Ang gulo ko.  Tumingin ako sa salamin. Wow! Ang laki ng tigyawat ko  sa mukha. Parang nunal lang ni Gloria.  Sabi nila kapag may ganito daw  may naiinlove daw sayo. Hmmmm . May naaalala naman ako. Nasan na kaya siya?  Mis ko na siya. Bakit ba kasi palagi siya pabalik balik sa isip ko.  Hahahaha . Ang gulo ko. Tinatanong ko pa. Eh ako naman tong paulit ulit na nag iisip sa kanya.

Ako naman talaga ang may gusto nito. Sabi na nga ng mga kaibigan ko, Wag ko na daw ituloy. Mahirap daw yung papasukin ko. Ewan ko ba. Ang gulo ko. Ako naman ang nagpumilit. Ganun yata talaga kapag mahal mo. Kahit anong paliwanag ng iba, Pipilitin mo pa rin. Ang gulo ko. Pero wala naman ako pinagsisihan. Naging  super saya naman ako. Parang lumilipad na nga ako ng napakataas sa sobrang saya. Kaya lang bigla din akong lumagapak sa lupa. Kapag ganun pala wala sa katawan ang tama at sakit. Nasa puso.  Naging mabait naman ako. Pero bakit...bakit....Wag na nga lang.

Haayy ang gulo ko. Mag gagabi na pero parang may kulang pa rin sa araw ko. Haayyy. Bakit ba kasi hindi ko nasabi sa kanya yung mga katagang “Hold my hand and never let me go”  . Hahaha. Ewan ko ba. Ang gulo ko. Kaya ko naman tiisin lahat ng sakit .  Ang hindi ko kayang  tiisin. SIYA.  Teka nga lang..Ang sakit na ng tiyan ko. Hindi ko na matiis . Cr muna ko.   

Im back galing ebak..hehe..Ayos sa rhyme diba? Naisip ko yan habang pumupupu. OwH yeahh!!  Hahaha. Puwede na ako maging makata.. Mabilis naman ako makaisip ng mga salitang tugma diba? Pero ganito rin kaya ako kabilis makakamove on? Teka ano nga ba sinabi ko sarili ko dati nung brokenhearted ako para makamoveon ako. Una sa lahat dapat patawarin ko ang sarili ko. Wag kong sisihin ang sarili ko sa mga pangyayaring hindi ko kayang kontrolin at ginusto. Madalas kasi hindi ko namamalayan na nasisi ko na pala ang sarili ko. Ayun nagiging bitter ako. Tapos dapat tanggapin ko na lahat ng nangyari sa buhay ko.Tapos let go. Para maluwag ako makapagsimula ulit. Ayun naging effective naman siya. Ngayon kaya gagana  pa yung ganito? Pero bago ang lahat tanungin mo muna sarili mo. Gusto mo na ba talga mag moveon?

Ang gulo ko. Hekhek. Hindi ko na alam ang gusto ko. Hahaha. Ang gulo gulo gulo ko. Hihihi.  Pero kahit naman na magulo ako.  Meron pa rin naming Isang  bagay  ang sigurado ako. Mahal na mahal ko siya kahit saang ANGULO ko pa tignan.