Kanina nakamove on na ako sana ikaw din

"Bukas ha?"

"Para saan pa?"

"Kahit for the last time"

"tama na! Bigyan mo naman ako ng peace of mind"

"I just want to hold ur hand"

"hindi ako pupunta!"

"pls..."

(blagag!!)(busy phone ringing)

Hindi ko alam ang gagawin ko nung mga oras na iyon. Parang nawalan ng kulay ang mundo ko. Wala akong marinig, Wala akong maramdaman kundi ang mabilis at malakas na tibok ng aking puso. Puso ko na walang ibang sinisigaw kundi ang kanyang pangalan

Lahat ng paraan ay sinubukan ko na. Nagbabakasakali na muling magkakaayos pa. Ginawa ko na alahat ng aking magagawa para tuparin ang binitiwang pangako na kahit anong mangyari ay hindi ko siya isusuko, Na kahit anong balakid ang dumating ipaglalaban ko ang pagmamahal ko sa kanya. Habang buhay.

" Kahit buhay ko pa ang kapalit mapasaya ko lang siya masaya na ako"

Lumipas ang ilang mga araw, gabi,linggo at mga buwan na patuloy akong lumalaban. At nagbabakasakali na sana muli siyang magbalik. Natigil ang lahat ng napansin ko na ang taong pinaglalaban ko at ang taong kinakalaban ko ay iisa lang

"I just want her to be happy"

 Kaya kahit masakit,Pikit mata kong pinagpasiyahan na itigil  na at huwag na muli siyang guluhin pa.

"simula noon kinalimutan ko nang maging masaya"

The more ko siyang kinakalimutan the more ko siyang naalala. Sa mga sandaling niloloko ko ang sarili kong hindi ko na siya mahal, Lalo ko lang napapatunayan na mahal na mahal ko siya.Lungkot at sobrang paghihirap ang nararamdaman ko sa tuwing nangungulila ako sa kanya kapag umaga. Tapos sa gabi, takot naman ang nangingibabaw na baka bukas pagkagising ko, Mas mahirap na pangungulila ang mararanasan ko.

"Sana isang araw magising na lang ako na hindi ko na siya mahal"

God, family,friends,books, internet , DOTA, cellphone,blog at maging alak na ayaw na ayaw ko naging kakampi ko nung panahong lugmok ako.Salamat sa tulng nila. Unti unti akong nakabangon. Unti unting muling nasisilayan ang ngiti sa aking mga labi with matching tinga na kulay green pa. san ka pa diba? slowly but surely naging masaya ako.

"Nagpapasalamat ako sa pagiwan niya sa akin dahil napatunayan kong hindi pala ako nagiisa"

Napansin ko na ang mga bagay na binabaliwala ko. Totoo palang mabango si Aling tekla na nagtitindi ng isada sa kanto, Seksi pala talga si inday kapag naglalaba( ayan ayan kaya ka kinukuliti eh).Maganda pala talga si Aling Dionesia lalo na kapag nakasmile at nakatalikod.At ang pinakahuli at pinakatotoo. Kamukha ko pala talga si Enchong Dee.

Muli kong nappreciates ang sarap ng buhay. Muli kong nasilayan kung gaano kaganda ang mundong kinatatayuan ko. Muli kong natutunan papaano maging masaya.

"Minsan ang puso kailangan munang mabasag para malaman kung sino o ano ba talaga ang nilalaman nito"

Napaka dali lang pala maging masaya. Para ka lang nanunuod ng TV. Bakit ka nga ba magtitiyaga sa palabas na hindi mo naman gusto kung pwede mo naman ilipat sa ibang channel.Parang buhay, Bakit mo nga ibabaling ang attensiyon mo sa mga pangyayaring makakapagpalungkot sayo kung pwede mo naman ituon ang sarilimo sa mga bagay na nagpapangiti sayo. Tulad ng shabu.haha joke

"ang unang paraan ng pagiging masaya ay ang pagalam sa mga bagay na makakapagpasaya sayo"

Ang entry ko na ito ay inaalay ko sa mga brocken hearted, Sa mga taong problemado,Sa mga taong hindi maka move on, Sa mga taong kelangan ng inspirasyon At sa mga taong nagtatago dahil may utang sa akin.Sana nakatulong ako sa maikling sulatin kong ito.